فرمانده جدید هنگ مرزی سرخس منصوب شد
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۵۸۴۶۷
به گزارش خبرگزاری فارس از سرخس، مراسم تکریم و معارفه فرمانده هنگ مرزی سرخس صبح امروز در حسینیه این هنگ برگزار شد.
سرتیپ دوم مجید شجاع در این مراسم گفت: مرزبانی امری است مستحب که برای همه مردم میتواند باشد و فقط به هنگ مرزی محدود نیست و در حقیقت مردم ما مرزبانان اصلی هستند.
فرمانده مرزبانی خراسان رضوی با بیان اینکه نقش امنیت در شهرستان سرخس با توجه به موضوعات مربوط به توسعه منطقه برجسته است، گفت: ایجاد منطقه آزاد، وجود گمرک و ارتباط با حوزه کشورهای آسیای میانه از مسائلی است که نقش امنیت را برجستهتر کرده است و باید بدانیم که تامین امنیت زمینه ساز اقدامات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است و برای سرمایهگذاری اولین مولفه وجود امنیت در یک منطقه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی به مشکلات زیست محیطی در سرخس اشاره و عنوان کرد: پاسگاهای مرزی ما نیز زیر طوفان شن هستند.
شجاع با اشاره به تکمیل و تجهیز پاسگاههای مرزی، گفت: اگر بخواهیم امنیت لازم را تامین کنیم نیاز است تا در تکمیل پروژههای عمرانی فراجا همکاری لازم انجام شود.
فرمانده مرزبانی خراسان رضوی اظهار کرد: خراسان رضوی دومین استان در کشور است که بیشترین مردم مرزنشین و بیشترین خدمات را به مردم در مرز میدهد.
وی بیان کرد: سختترین مرزهای ما در بخش جنوبی استان که با افغانستان مرز مشترک داریم و طول مرزهای ما ۸۳۵ کیلومتر است.
استفاده از ظرفیتهای مردمی مهمترین رکن در ایجاد امنیت است
فرماندار سرخس نیز در این جلسه اظهار کرد: امروز با پیشرفتهای دنیا در حوزه ارتباطات و تخاصم کشورهای مختلف لازم است همه دستگاهها هماهنگ باشند تا از ظرفیت مردمی استفاده کنند و این یک مسئله مهم در حوزه امنیت است.
حسن نوریزاده با اشاره به مرز ۲۵۰ کیلومتری شهرستان سرخس با کشور ترکمنستان، گفت: مردم بزرگترین نقطه اتکا ما در حوزه امنیت هستند و نیرهای نظامی ما با استفاده از ظرفیت مردم، معتمدین و همه کسانی که دل در گرو جمهوری اسلامی ایران دارند در حال تامین امنیت هستند.
وی به وجود هماهنگی مناسب بین اعضای شورای تامین اشاره و عنوان کرد: این هماهنگی به همراه نقش مردم و استفاده از ظرفیت بسیج منجر به ایجاد امنیت شده است.
نوریزاده سه رکن امنیت را مردم، مرزبانان و دولت عنوان کرد و افزود: در حوزه اقتصادی و بخشهای کشورهای آسیای میانه سرخس به یک شهرستان استراتژیک تبدیل شده است و هر جا همراهی بین مسئولان و مردم بیشتر باشد ظرفیتهای بیشتری را خواهیم داشت.
فرماندار سرخس ادامه داد: مرزبانان ما نیروهای سالم، توانمند و کارآمد هستند و در این دوره شاهد حرکت منسجم ستاد فرماندهی در مرزبانی، انتقال سریع موضوعات و همراهی و همگامی با شورای تامین و دریافت و پشتیبانی ستادی بودیم.
در پایان این مراسم با اهدا لوح تقدیر از زحمات سرهنگ «محمد محمودی» تقدیر و سرهنگ «برات الله سلطان میرزایی» به عنوان فرمانده جدید هنگ مرزی سرخس معارفه شد.
پایان پیام/۷۰۰۷۷
منبع: فارس
کلیدواژه: مرزبانی سرخس هنگ مرزی هنگ مرزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۵۸۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان هیچگونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد
به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفتوگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبههای این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیقتر کنکاش کند. آنچه در ادامه میخوانید، ماحصل گپوگفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهرههای افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.
جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر میرسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه میبینید؟
اتفاقا نکته همینجاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان میتواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سهسالهای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان میگذرد، به نظر میرسد هم شدت درگیریها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدیتر در دستور کار خود قرار دادهاند. هرچند به نظر میرسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفتوآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، ترددنداشتن گروههای تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمیتوان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرتعالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهمتر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائتهای ایدئولوژیک تندروانه خود که میتواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمینهای ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر ایندست رفتارها نشان از سختگیری طالبان دارد و همزمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچگونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمیدهد و کوچکترین توجهی هم به قراردادهای فیمابین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.
پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیریهای مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟
بدون شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی میدهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.
چه فرقی؟
فرق اصلی به سایه سنگین نگاههای رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانشهای تند ناسیونالیستی آنان بازمیگردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزشدیدهای نیستند که بخواهند حرفهای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانشهای ایدئولوژیک و قرائتهای ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه میکنند. درحالیکه با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلختر پیشگیری کرد. کسی نمیتواند تضمین بدهد که در درگیریهای پیشروی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای ناکرده این تنشها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزشهای لازم را دراینباره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمیتوان با نگاههای شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاههای تندروانه که متأسفانه با نگاههای ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خودبهخود زمینهای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.
مسئله خطرناکتر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائتهای ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه میکنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای برهمزدن حاکمیت طالبان تحلیل میکنند که میتواند به یک واکنش و برخورد سخت طالبها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمیتوان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیریها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیریهای مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکردهایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوءنیت رفتار و برخورد میکند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرزداری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر این صورت سنگ روی سنگ بند نمیشود.